FAQ - Bolivie

Elke reis in Bolivië heeft een avontuurlijk karakter. Bolivië is weinig ontwikkeld op vlak van toeristische infrastructuur: slechte (vaak onverharde) wegen in combinatie met weinig regelgeving en (op sommige plaatsen) eenvoudige accommodaties. Samen met wisselvallige of harde weersomstandigheden en denkwijzen die verschillen van de onze, kan dit leiden tot kleine programmawijzigingen waardoor een flexibele ingesteldheid van pas komt.

In Bolivië ben je aangewezen op een goed georganiseerde rondreis waarbij je enkele binnenlandse vluchten neemt om de grote afstanden en geografische obstakels te overbruggen. Doordat er weinig verharde wegen zijn, verloopt een deel van je reis per 4x4, waardoor de transportkost hoger ligt dan gemiddelde reizen in Zuid-Amerika, al is reizen in Bolivië zeer goedkoop op vlak van maaltijden en lokale aankopen. Overal voorziet Atacama lokale Engelssprekende gidsen en privévervoer, tenzij anders vermeld.

Je vliegt van/naar La Paz via 2 tussenlandingen (in Madrid/Amsterdam/Parijs en Lima) of van/naar Santa Cruz de la Sierra met een tussenlanding (in Madrid, en afh. van de luchtvaartmaatschappij ook een tweede stop in Sao Paulo). Contacteer ons voor een gedetailleerd vluchtvoorstel met huidige prijsinformatie.

Hoewel je op internationale vluchten 23 kg per persoon bagage mag meenemen, is op binnenlandse vluchten slechts 20 kg per persoon toegestaan. Naar acclimatisatie toe is er weinig verschil om je reis in La Paz (3700m) of Santa Cruz (400m) te starten aangezien je je altijd relatief snel op grote hoogte bevindt.

Binnenlandse vluchten gaan met BOA (Boliviana de Aviación) of Amaszonas. Soms worden propellervliegtuigjes ingezet (afh. van het aantal geboekte passagiers). Voor de reservatie van binnenlandse vluchten hebben we je paspoortgegevens nodig bij boeking. Tijdens de inbound vlucht krijg je een inreiskaart die je ingevuld bij de douane afgeeft. Hou het (geel) afgestempeld formuliertje goed bij. Dit moet je tonen bij vertrek.

In Bolivië wordt het klimaat bepaald door de grote geologische gebieden: het Amazonewoud en de laaglanden (ong. 70% van Bolivië), de Cordillera Real & de Altiplano regio (ong. 30% van Bolivië). Wie het hele land bereist, doet dat best tussen april en oktober en dient zich te voorzien op extremen: zowel zwemkledij als donsjas moeten in de valies.

Reizen over de Altiplano onderneem je idealiter tijdens het droge seizoen (april – oktober), dan heb je doorgaans helder en droog weer. Al moet je naast dagtemperaturen tussen 15°C en 20°C tijdens de zuidelijke wintermaanden (juli – augustus) rekening houden met ijzige nachten en iets meer bewolking. Nachttemperaturen van -20°C zijn niet uitzonderlijk.

Het Amazonewoud en de laaglanden (waaronder Santa Cruz) zijn te vermijden tussen november en maart door de verstikkende warmte die het regenseizoen met zich meebrengt. De zoutvlakte van Uyuni loopt tijdens deze maanden langzaam onder water waardoor je enkel de randregio’s kan bezoeken. Overigens kunnen plotse koude winden uit Patagonië opsteken waardoor temperaturen op sommige plaatsen op een paar uur tijd van 30°C naar 10°C zakken, in combinatie met een hoge vochtigheidsgraad in de laaglanden.

In de bergen heb je heel het jaar constante temperaturen maar dien je rekening te houden met veel of weinig neerslag. Trekkers in de Cordillera Real botsen altijd op een onvoorspelbaar bergklimaat en verschillende microklimaten, al zijn de maanden mei tot september doorgaans droog, helder en dus (extra) koud. Januari tot maart zijn warmer maar te vermijden wegens nat en modderig weer. Bovendien zijn de lokale boeren, die zich van april tot oktober beschikbaar maken om met hun muildieren de toeristenbagage te dragen, deze maanden druk bezig op de akkers.

De belangrijkste bezienswaardigheden en hoogtepunten van Bolivië binden zich op de Altiplano. Idealiter onderneem je jeepexpedities over de Altiplano in Zuid-Bolivië, Noord-Chili en Noord-Argentinië tijdens het voor- en najaar, al kan je ook tijdens andere maanden reizen mits inachtneming van enkele maatregelen.

September, oktober, november, (maart) en april zijn doorgaans de meest heldere maanden om over de Altiplano te reizen en vormen de ideale reistijd.

Mid mei - mid augustus: De winter op het zuidelijk halfrond start rond mei. Temperaturen kunnen 's nachts zakken naar -20°C. Overdag stijgt het kwik naar 10°C à 15°C. Tijdens de maanden mei t.e.m. augustus is het vrij helder op de zoutvlakte maar is er doorgaans iets meer bewolking in de Zuid-Lipez woestijn met een verhoogde kans op sneeuwval. De vulkanentoppen worden gehuld in een prachtig wit tapijtje. De wegen kunnen er gevaarlijk glad bij liggen en grensovergangen naar Chili zijn mogelijk maar worden afgeraden.

December - februari/maart: We spreken van de zogenaamde Boliviaanse winter tijdens het lokale zomerseizoen omdat deze periode samenvalt met het regenseizoen in de Amazone. Die vochtige thermische luchtstromen veroorzaken in deze periode grote regenwolken op het Altiplanogebied (in Chili, Bolivië, Argentinië) en boven de Salar de Uyuni & de Zuid-Lipez woestijn met opnieuw een risico op hevige sneeuwstormen (en onweders). De Salar de Uyuni loopt helemaal onder water en transformeert in een prachtige grote spiegel, waardoor dit reisseizoen erg populair is bij fotografen en Aziaten (al kan je dan niet over de Ssalar rijden). Ondanks warme en vochtige temperaturen overdag (25°C à 30°C) blijft het 's nachts vrij koud (-5°C à -10°C).

Ook nuttig om weten is dat van november tot maart het paarseizoen van de flamingo valt. Met een beetje geluk kan je de typische paardansen van de Jamesflamingo bewonderen. De Salar de Uyuni wordt de broedplaats van 3 soorten flamingo's: Chileense flamingo, Andesflamingo & Jamesflamingo.

Grensovergangen naar Chili worden enkel aangeraden tijdens het voor- en najaar. De grensposten Hito Cajon (en Paso Jama) liggen op ong. 4600m en kunnen zonder enige voorafgaande communicatie sluiten bij hevige sneeuwval die soms plaatsvindt tijdens de zomer- en wintermaanden. De grensovergang La Quiaca naar Salta in Argentinië ligt op 3400m en vormde in het verleden nooit een probleem.

Bolivië is een veilige toeristische bestemming al zijn sommige gebieden en wijken in grote steden te vermijden. Atacama neemt geen risico’s en onderneemt enkel reizen naar stabiele en veilige regio’s. Daarnaast dien je (zoals overal in Zuid-Amerika) waakzaam te zijn voor kleine criminaliteit zoals zakkenrollers en gauwdieven, in het bijzonder op openbare plaatsen in grotere steden. Loop niet te koop met je rijkdom. Laat juwelen thuis en draag je geld of fototoestel in een buiktas onder je kleding. Wie reist in georganiseerde (privé) verband heeft een kleiner risico om bestolen te worden.

Reis zo licht mogelijk tijdens avontuurlijke rondreizen. Vaak moet je je bagage over korte afstanden dragen. In de hotels waar je meerdere nachten blijft, kan je je kledij laten wassen tegen een zacht prijsje.

Voor alle reizen in het Andesgebergte waar het ’s ochtends en ’s avonds flink afkoelt is de laagjesmethode aangewezen. Onmisbaar in Bolivië zijn ingelopen wandelschoenen, een degelijke regenjas (type Gore-Tex of gelijkwaardig), fleece, minstens één degelijke wandeluitrusting, hoofddeksel, slaapkledij voor koude nachten, zonnebril en hoofddeksel.

In het Amazonewoud draag je luchtige kledij geschikt voor de tropen. Op de Altiplano zijn thermisch ondergoed, een donsjas, wanten, muts en sjaal geen overbodige luxe, al zijn deze tegen een zacht prijsje te koop op één van de vele marktjes. Voor wandelreizen: thermisch ondergoed, waterbestendige wandeluitrusting, degelijke wandelkousen, hoofdlamp, ingelopen wandelschoenen met breed profiel en enkelsteun en een paar reserveschoenen.

Selfdrives worden ten stelligste afgeraden omwille van verschillende redenen: de slechte staat van de wegen, extreme weersomstandigheden, roekeloos rijgedrag, geen of weinig bewegwijzering, weinig tankstations.

Reizigers die naar de hoge Andes reizen hebben in het begin van hun reis vaak last van kortademigheid, hoofdpijn, weinig eetlust en vermoeidheid. Dit zijn normale verschijnselen die na 48 uur acclimatisatie stilaan verdwijnen. De belangrijkste remedie is om heel veel water te drinken (in regel 1 liter per 1000 hoogtemeter stijgen) en alcohol te vermijden. Je hersenen hebben extra zuurstof nodig en je lichaam moet meer rode bloedlichaampjes aanmaken op deze hoogte. Water drinken versnelt het proces. Daarnaast is het belangrijk om het de eerste dagen rustig aan te doen. Neem voldoende nachtrust en lichte maaltijden. De symptomen zijn heel persoonlijk. Sommige reizigers ondervinden geen problemen. Er bestaat een medicijn (op voorschrift) om hoogteziekte tegen te gaan: Diamox.

Andesreizen hebben een bijzonder karakter. Ze zijn authentiek, avontuurlijk maar soms ook vermoeiend. Door de grote hoogte, felle hoogtezon met extreme temperatuurschommelingen tussen dag & nacht, de soms grote reisafstanden tussen de bezienswaardigheden en gebrekkige infrastructuur van de wegen en in hotels ben je sneller vermoeid dan in België. Hoewel de meeste mensen vaak zoveel mogelijk willen zien op reis, adviseren we om het rustig aan te doen en evt. hier en daar een rustdag in te plannen. Op hoogte voelt men immers de kleinste inspanning.

Je reist bovendien naar een niet-Europees land waar de structuren en de denkwijze verschillen van de onze. De soms gebrekkige infrastructuur, vaak afgelegen regio’s, de wisselvallige weersomstandigheden en het avontuurlijke karakter van de bestemming kunnen al eens leiden tot kleine programmawijzigingen of iets langere wachttijden. Alle voorziene bezoeken worden uitgevoerd, het is enkel een volgorde die mogelijks kan wijzigen. Een optimale reis blijft gegarandeerd! Van de reizigers verwachten we enige zin voor humor, een soepele ingesteldheid en een portie relativeringsvermogen.

Atacama heeft geen medische bevoegdheid en mag zodoende geen medische adviezen verstrekken. Voor up-to-date medisch advies raden we aan uiterlijk 2 tot 6 weken voor vertrek contact op te nemen met het Tropisch Instituut Antwerpen of uw huisarts.

Geen enkele inenting is wettelijk verplicht. Aanbevolen zijn: tetanus, hepatitis A/B en buiktyfus. In bepaalde regio’s (gebieden lager dan 2300m) zijn voorzorgsmaatregelen tegen gele koorts en malaria aangeraden. Raadpleeg voor verder advies je huisarts of het Tropisch Instituut en overloop met hen je reisschema.

Een vaccinatie voor gele koorts is vereist voor reizigers die vanuit Peru Bolivië inreizen (of vanuit een ander land waar gele koorts voorkomt).

Drink nooit kraantjeswater, flessenwater is overal verkrijgbaar.

Trekkers kunnen hun hartje ophalen in Bolivië. Want naast de Himalaya en de Peruaanse Andes is ook de Cordillera Real in Bolivië een paradijs voor alpinisten. Er is een waaier aan trektochten te maken. Wie een korte trekking wil ondernemen tijdens zijn rondreis kan een tocht in de Cordillera Condoriri overwegen of vanuit Uyuni de Licancabur beklimmen in de Zuid-Lipez hoogtewoestijn. Wel dien je rekening te houden met een weinig uitgebouwde infrastructuur waarbij je verplicht bent te overnachten in tenten of zeer primitieve pensions. Dit in een kader van professionele berggidsen en muildieren die de hoofdbagage en gemeenschappelijk kampeermateriaal vervoeren. Een leuk gevolg van de beperkte trekkinginfrastructuur is dat er weinig toeristen zijn zodat je de bergen vaak voor je alleen hebt.

Bolivië is één van de armste landen van Zuid-Amerika waardoor ter plaatse alles heel goedkoop is en er niet meer veel kosten zijn. De lokale munt is de Boliviano (BOB) ook wel Peso genoemd. € 1 = ong. 7,80 bolivianos. Er zijn munten van 1, 2 en 5 BOB en briefjes van 10, 20, 50 en 100 BOB.

De meeste betalingen in Bolivië verlopen cash (kaartbetaling zijn niet overal mogelijk). In de steden kan je geld afhalen met kredietkaart (Visa, Mastercard, Cirrus en soms Amex) of in wisselkantoren (casas de cambio). Bankautomaten rekenen doorgaans 3 à 4 USD commissie aan per transactie. Voorzie voldoende cash voor reizen naar Uyuni, Madidi en afgelegen regio’s. Soms kan je in restaurants, hotels en sommige winkels in euro betalen, al is dat vaak aan een hoge koers.

Entreegelden zijn standaard inbegrepen in Atacama-rondreizen, tenzij anders vermeld. Het geven van een fooi in restaurants, aan gidsen en chauffeurs is niet verplicht maar wel gebruikelijk in een land waar ongeveer de helft van de bevolking een gemiddelde maandinkomen heeft van rond de 50 euro. Voorzie een fooibudget van 100 à 150 euro per persoon voor een 2 à 3 weekse rondreis.

In grote steden als La Paz, Sucre, Potosi kan je goedkoop en lekker eten. Voor 15 euro per persoon heb je een uitgebreid driegangenmenu inclusief wijn, bier en frisdrank in één van de betere restaurants. In afgelegen regio’s als Uyuni en Madidi is men afhankelijk van de lokale ingrediënten en is er geen of een beperkte keuze voor lunch of avondmaal. Vaak moet je kiezen tussen twee gerechten. Men kan ook niet altijd tegemoetkomen aan specifieke maaltijdwensen. Vegetariërs ondervinden doorgaans geen problemen.

Voornamelijk 220 (230) Volt (en 50 Hz), in enkele streken 110 Volt. Stekkers hebben meestal twee ronde pootjes (zoals in België) maar soms ook twee platte pootjes. Een universele adapter is nuttig.

In de meeste steden ben je (mits een triband toestel) mobiel bereikbaar. In de Amazone en op verschillende plaatsen op de Altiplano is er geen of slecht telefoonsignaal maar op veel plaatsen vind je telefoonwinkels waar je goedkoop een telefoonkaart kunt kopen. De internationale toegangscode om huiswaarts te bellen is 00 10 32 gevolgd door het zonenummer en het abonneenummer.

Wifi vind je enkel in de hotels in de grote steden (La Paz, Potosi, Sucre, Santa Cruz) maar niet in de hotels in de Amazone, op het Titicacameer en rond Uyuni.

In Bolivië is het 5 uur vroeger in de winter en 6 uur in de zomer.

Bolivië is ongetwijfeld één van de meest fotogenieke bestemmingen van het continent: weelderig regenwoud dat krioelt van wildlife, mooi bewaarde koloniale steden, Incaruïnes en een uiterst kleurrijke en authentieke bevolking; Bolivië heeft het allemaal. Last but not least herbergt het land de wereldberoemde zoutvlakte van Uyuni en het hoogteplateau de Zuid-Lipez met zijn hallucinante surrealistisch aandoende landschappen.

Fotografen zijn hierbij op zoek naar seizoensgebonden verschijnselen. De zoutvlakte van Uyuni is het hele jaar door te bereizen al loopt ze tijdens onze wintermaanden (december – februari) onder water waardoor ze transformeert in een prachtige ‘spiegel’, maar waardoor je de vlakte niet op kan en enkel de rand kan bezoeken. Rond maart start de verdamping waardoor de vlakte ‘egaal’ oogt. Wanneer het water volledig opgedroogd is door verdamping, wordt er een dikke zoutkorst achtergelaten die in onze herfstmaanden (september – oktober) de indruk wekt dat de vlakte zal barsten. De Zuid-Lipez bereis je idealiter in april, mei, september en oktober (meest heldere dagen) maar hou wel rekening met stoffige jeep-ritten. Door de grote hoogte (en soms koude) komen reservebatterijen soms goed van pas.

Bij het fotograferen van de (vaak introverte) indiaanse bevolking vragen we uitdrukkelijk respect te tonen en steeds toestemming te vragen alvorens een foto te nemen. Geef geen geld of snoep aan poserende kinderen.

Heb je nog vragen? Bekijk de veelgestelde vragen over Bolivie.